De Britten bij Arnhem waren niet de enige luchtlandingstroepen die na de landingen tegen problemen aan liepen. Ook de Amerikaanse paratroopers van de 82nd Airborne Division die bij Groesbeek geland waren, bereikten op 17 september niet de doelen die ze moesten bereiken.
Het veroveren van de Waalbrug stond niet bovenaan het prioriteitenlijstje van de Britse generaal Boy Browning, die met zijn hoofdkwartier bij Groesbeek geland was en daar generaal Jim Gavin van de 82nd Airborne Divisie vertelde wat hij moest doen.
Zodoende had het op 17 september tot het begin van de avond geduurd voor Gaving twee compagnieën naar de Waalbrug gestuurd had om deze veilig te stellen. Doordat de Duitsers die middag al in allerijl vanuit Arnhem enkele versterkingen inclusief pantservoertuigen naar de Waalbrug hadden gestuurd, liep de aanval van de Amerikanen op niets uit. De Waalbrug bleef dan ook zonder problemen in Duitse handen.
Duitse verdediging
In hun pogingen om de opmars van de geallieerden tegen te houden, concentreerden de Duitsers hun verdediging op Nijmegen. Hier zouden de grondtroepen van het Britse XXX Corps tegengehouden moeten worden. Om die reden had de Duitse veldmaarschalk Model vanuit alle hoeken en gaten Duitse eenheden naar Nijmegen gestuurd om hier de Britten en Amerikanen te stoppen.
De eerste Duitse troepen die op maandag 18 september bij Nijmegen arriveerden, waren onderdelen van de 10e SS Pantser Divisie, dat ten noorden van Arnhem was gelegerd. Via het pontje over het Pannerdens Kanaal bij Doornenburg moesten zij de oversteek maken in de richting Nijmegen. De Rijnbrug bij Arnhem was niet beschikbaar doordat de Britten de noordkant van de Rijnbrug bezet hielden.
Via het voetveer bij Pannerden konden maar weinig soldaten en materieel worden overgezet, maar het was voldoende om de Duitse aanwezigheid rond de Waalbrug te versterken. De Duitsers groeven zich in op het Valkhof en rond het Hunnerpark. De binnenstad van Nijmegen, die tijdens het Amerikaanse vergissingsbombardement van 22 september zwaar beschadigd was, was een ideale plek voor Duitse scherpschutters.
Het zou voor de lichtbewapende Amerikaanse paratroopers een onmogelijke opgave zijn om de sterke Duitse verdediging rond de Waalbrug te breken.
Versterkingen uit het Reichswald
Niet alleen vanuit het noorden werden Duitse versterkingen naar Nijmegen gestuurd. Ook vanuit het oosten rukten Duitse eenheden op in de richting van Nijmegen. De Duitse 406e Divisie, veel minder sterk dan de divisie-naam doet vermoeden, dreigde de Amerikaanse landingsterreinen bij Groesbeek te veroveren.
Generaal Gavin had een aanval op de Waalbrug bevolen, maar hij was gedwongen om deze aanval af te blazen en zijn eenheden terugroepen om de landingsterreinen te beschermen. De paratroopers waren hard nodig om de Duitse troepen te verjagen. Daardoor konden die middag bijna 400 zweefvliegtuigen met versterkingen landen.
Gavin wilde de troepen inzetten voor een nieuwe aanval op de Waalbrug, maar generaal Browning gaf daarvoor geen toestemming. Volgens Browning was het belanrijker om de heuvels ten oosten van Nijmegen, op de grens met het Duitse Reichswald te beschermen. Browning vreesde dat de Duitsers hier zouden aanvallen, waarna zij met hun artillerie een goed zicht hadden op Nijmegen en wijde omgeving.
Gavin was het er niet mee eens, wat duidelijk blijkt uit de passage in het operationeel dagboek, waarin Gavin expliciet meldt dat hij wilde optrekken naar de Waalbrug. Maar hij moest zich neerleggen bij het besluit van zijn meerdere.
“Generaal Browning was van mening dat het behoud van de hoogte ten zuiden van Nijmegen belangrijker was, en hij bepaalde dat de primaire taak moest zijn het behoud van de hoog- te en handhaving van zijn positie ten westen van het Maas-Waalkanaal. Daar- om riep generaal Gavin de regimentscommandanten bijeen en vaardigde het bevel uit voor de verdediging van de positie.
En dus bleef de Waalbrug ook op maandag 18 september stevig in Duitse handen. Sterker nog: de Duitsers voerden ieder uur nieuwe versterkingen aan om de Waalbrug te verdedigen.
Een voordeel hadden de Amerikanen wel: de tanks en troepen van XXX Corps, waren onderweg. Over de opmars van de grondtroepen lees je meer in dit artikel:
De grondtroepen bevrijden Eindhoven en rukken op naar het noorden, maar met meer dan 24 uur vertraging.
